Wat is het dat je in je leven anders zou willen zien?
- Zou jij eindelijk je waarheid in familiale context willen spreken in plaats van je in te houden om de stille vrede te bewaren?
- Zou je een stap willen zetten om te vragen aan je werkgever wat belangrijk is voor u?
- Zijn er in je liefdesrelatie situaties die je anders zou willen zien maar waarin jullie niet schijnen uit te komen ondanks de moeite die je erin stopt?
- Behoor jij tot de lucky few waar alles eigenlijk goed gaat maar je vanbinnen een gemis ervaart? Je mist zin in je leven of je weet dat je hier bent gekomen voor een reden en dat je gehoor wilt geven aan dat brandend gevoel vanbinnen?
Wél in al die gevallen is er moed nodig om stappen te zetten om de richting te gaan die voor u klopt. You need balls om in het onzekere te springen. Niet weten hoe het zal aflopen is F******** scary!
Hoe kan je omgaan met angst die daarbij komt kijken? Want vaak geraken we erdoor verlamd. We gaan niet vooruit omdat alle doemscenario’s de revue passeren. We houden het dan maar liever veilig.
We hebben de neiging emoties ergens in ons rugzakje te parkeren. Er liever niet naar te kijken. Maar daardoor gaan ze niet weg. Neen we voelen zelfs dat dat rugzakje na een tijd op onze schouders begint te wegen.
Hoe omarm je angst, verdriet, opwinding, woede, en alle emoties die erbij komen kijken, als jij beslist om te doen wat voor u klopt?
In mijn begeleiding naar persoonlijke groei is dat wat ik het liefste doe… ruimte geven aan alles wat deel uitmaakt van jou.
Toen mijn zoontje 3 was, herinner ik me nog heel goed hoe ik ging ‘uittesten’ om zijn emoties toe te laten. Toen hij op een dag heel kwaad werd, schoof ik een dikke meditatiekussen onder zijn neus. Ik zei: “ik zie dat je heel kwaad bent”. Kan je eens laten zien hoe kwaad je bent op dit kussen?
Hij keek me verbaasd aan en binnen de seconde transformeerde zijn woedeaanval in een glimlach.
Door je emoties niet te bevechten maar toe te laten, krijgen ze ruimte waardoor ze transformeren.
We leren van kleins af aan onze emoties in te houden, want wie weet wat ‘men’ er wel van zou zeggen of omdat het niet ‘hoort’. Maar kwaadheid/verdriet is net zoals vreugde, een emotie. Het is een natuurlijke manier van je lichaam om indrukken vrij te maken.
En op dezelfde manier zijn emoties die wij in ons volwassen leven tegenkomen, zoals angst voor het onbekende, manieren om ons iets duidelijk te maken.
Als we bereid zijn om ernaar te kijken, zou je wel eens verrast kunnen zijn van wat een vrijheid hierachter schuilt…
Love,
Justine
Comments