Heb je het al eens meegemaakt dat je iemand niet kende en er onmiddellijk een oordeel over had? En dat je achteraf beseft dat die persoon toch leuker is dan dat je dacht?
Wist je dat we ongeveer 60000 gedachten per dag hebben?
60000?! Dat zijn er 52 per minuut!
We schieten er dus gedachten op los. We interpreteren een situatie op basis van onze subjectieve overtuigingen. Bijvoorbeeld: Ik word zot van mijn collega omdat die zoveel stress heeft. Ik vind hem écht onaangenaam. Maar als we zouden weten dat onze collega te midden van een echtscheiding zit, dan zouden we meer begrip hebben voor zijn/haar gedrag. Dan voel je plots mee en geef je hem meer ruimte om te mogen zagen en vloeken.
Wat is er met je gedachten gebeurd?
Je rollercoaster aan gedachten is even onderbroken geweest. Je hebt nieuwe informatie. Informatie die ervoor zorgt dat je oorspronkelijke werkelijkheid veranderd is in een nieuwe werkelijkheid. Je ‘ex’-werkelijkheid van een paar minuten geleden, die was wel heel heel echt een paar minuten voordien.
Je nieuwe werkelijkheid is nu veel echter.
Het zotte is dat dit zo voor alles is.
We leven in een wereld waarin we geloven in onze subjectieve interpretaties over alles wat we observeren. En wat we geloven vormt onze realiteit omdat we er ons zo naar gedragen.
Je ‘ex-werkelijkheid’ was een irritante collega, je nieuwe werkelijkheid is een lieve man die het moeilijk heeft. Je hebt nu zelfs respect voor hem, of je voelt met hem mee.
Dit gebeurt niet enkel met je collega, maar zou hetzelfde zijn voor de semmeler voor u in het verkeer. Dit geldt ook voor je nonkel die je niet kan uitstaan, voor de ambetante frituuruitbater die geen respect heeft voor zijn cliënteel of nog voor de ongeduldige consument achter je aan de kassa in de supermarkt.
Hoe kan jij je interpretatie voor zijn? Of hoe onderbreek jij je gedachtenmolen? Hoe kijk je verder dan je interpretatie wetende dat dit maar een subjectief gegeven is?
Want eerlijk, de ergernis dat je voelt bij je collega geeft je stress. Daarentegen door zijn situatie te leren kennen ontstaat er rust. Nietwaar?
Onze gedachten houden ons gevangen in een subjectieve werkelijkheid, je gedachten doorprikken daarentegen, maken je vrij. Vrij om je er niet door te laten leiden.
Door onze intentie te herdenken, door stil te staan hoe wij door middel van onze gedachten onze werkelijkheid creëren, ontdekken we dat we onze werkelijkheid kunnen herdefiniëren.
Het doet me denken aan wat mijn moeder vaak zei: tu récoltes ce que tu sèmes. Je oogst wat je zaait.
Als je geeft hoe je graag zou willen ontvangen focus je je niet op wat je denkt te weten maar laat je mensen in hun waarde. Doordat mensen zich gerespecteerd voelen, vertrouwen ze je, en in dat vertrouwen ontstaat verbinding en is werkelijke communicatie mogelijk. Een win win dus.
Je interpretaties laten voor wat ze zijn is een oefening in het afleren van wat we automatisch doen. Je kan afleren te geloven in die werkelijkheid en terug voeling krijgen met wat het je kan geven om door de interpretaties heen te kijken. Je merkt dat je dan kan kiezen. Kiezen voor het potentieel dat zich daarachter bevindt.
In mijn coachingssessies neem ik je mee op een zoektocht naar het ontdekken van dat potentieel in je en in de ander. Ik deel tools waarmee je je hier weer op kunt afstemmen. Je bent dan niet meer het slachtoffer van wat je overkomt (bijvoorbeeld het slachtoffer van de negativiteit rondom je) maar je merkt dat je de regisseur bent van je prachtig leven.
Benieuwd? Contacteer me voor een gratis telefonisch kennismakingsgesprek. Mijn gegevens vind je terug op: www.justineswolfs.be bij contact.
;°) Groetjes,
Justine
Comments